Zweedse sekswet

Na het Verenigd Koninkrijk, Ierland, België, Cyprus, Luxemburg, Duitsland en Noorwegen is het dan eindelijk in Zweden ook zover. De politici hebben een wet aangenomen die slachtoffers van seksueel geweld vanaf 1 juli beter beschermd.

Het bewijzen van verkrachting blijft een lastig verhaal. Negen van de tien keer ligt dit niet vast op tape of in een telefoongesprek en is het gissen naar wie de waarheid spreekt. Het ene woord tegen het andere. Niet alleen het slachtoffer staat machteloos, ook politie en justitie kunnen niks doen. Hoe graag ze ook zouden willen. Immers de Nederlandse wet luidt: ‘Je bent onschuldig totdat het tegendeel bewezen is.

In Zweden is er vijf jaar geleden hier gigantische ophef over ontstaan nadat drie mannen werden vrijgesproken na verkrachting. De rechter oordeelde: ‘Het dichthouden van je benen niet als expliciete weigering kan zien, omdat je dit ook uit verlegenheid kan hebben gedaan.’ Ik moest even tot tien tellen toen ik dit las. Hoezo niet? Hoe moet je dan jezelf in veiligheid proberen te brengen als je in een angstige situatie zit als deze. Het slachtoffer was een meisje van vijftien. Zie jij haar al opboksen tegen drie volwassen mannen?

In hoger beroep werden de mannen alsnog veroordeeld. Maar er gebeurde meer, ook door de opkomende MeToo-beweging. Vrouwen en mannen die slachtoffer worden van verkrachting moeten meer beschermd worden. Wat zij hebben meegemaakt is al erg genoeg. Laten we daar eens beter voor gaan zorgen. De Zweedse sekswet houdt in dat er toestemming moet zijn van beide partijen voor het hebben van seks. Hoe dan? Het gaat erom dat als je geen nee durft/kan zeggen dit niet automatisch ja betekend. Kortom als je als verdachte de vraag krijgt of je toestemming had en je geeft als antwoord dat ze geen nee heeft gezegd heb jij een probleem. Ze heeft immers ook geen ja gezegd.

Supergoed dat er al zoveel landen een betere bescherming willen beiden voor slachtoffers van seksueel geweld. Alleen waar blijft Nederland? Moeten de slachtoffers hier ook niet beter beschermd worden? Hebben zij niet recht op dezelfde rechten? Het kan zoveel betekenen voor het helingsproces. Denk ik, want ik heb mijn verhaal nooit voor de politie of rechter kunnen doen.

 

Geschreven door Lindsay

Lindsay is het gezicht van dit platform. In 2016 werd zij in haar eigen huis verkracht tijdens een date. Twee maanden hield ze haar mond, nu verteld ze haar verhaal hier en in diverse media. 'Ik wil het taboe doorbreken, zodat survivors van seksueel geweld meer de kans krijgen om te praten over het verschrikkelijke wat hen is gebeurd.'